کانگرو
کانگرو .: ارشیا اردلان ارسلان تا این لحظه ، 1 سال و 9 ماه و 9 روز سن دار د:.
در راستای سوختن انرژی بچه ها ....
بعد از ببیی شدن (چهار دست و پا) ، غلط زدن و ملق زدن نوبت رسیده به کانگرو شدن .
بچه ها چند هفته ای هست که یاد گرفتن جفت پا بپرن و از این کار خیلی لذت می برن . سعی می کنن روی پله واستن و جفت پا بپرن و حتی توی خونه جفت پا می پرن و میرن جلو .
البته مثل همیشه ارشیا از همه جلو تره و زودتر یاد گرفت بعد ارسلان و نهایتا اردلان.
یکمی هم مثل بچگیهامون فرقون می شن
اما خوب یاد ندارن ولی خیلی براشون جالبه.
گاهی هم قطار بازی می کنیم اما هنوز به درکش نرسیدن که باید اجازه بدن کسی از پشت لباس یا کمرشون را بگیره ولی دوست دارن پشت لباس من را بگیرن . خوب گاهی هم همکاری می کنن ولی زود اعصابشون خورد می شه و بازی قطار تبدیل میشه به دور دور به این صورت که یکی لباسم را می گیره و دوتا هم دستهایم را و من را می چرخونن و مقاومت در برابرشون حقیقتا سخته.
کار جدید دیگه ای که یادشون دادم وقتی به فکرم رسید که دیدم دارن حرفه ای اخم می کنن . حدود یه هفته پیش.
بهشون می گم اخم کن و خودم هم اخم می کنم بعد یه هو می گم بخند و خودم هم بلند می خندم و این شد که اگه خودم هم این حرکتها را نکنم ولی معنی این حرفها را می فهمن و طی روز استفاده ازش را با تقلید از من یاد می گیرن.
البته لازم به ذکر هست که اردلان اصلا اخم توی کارش نیست یا می خنده یا گریه می کنه یا ادای گریه در میاره .
