بدون عنوان

من با تو خوشم تو خوشی با دل من                      از دست منو تو غصه ها خسته میشن

امروز با مامانم رفتیم خونه دوست قدیمیش مهمونی و بعد حرم 

دومین بار بود که بچه ها حرم را می دیدن هر دوبار هم به لطف مامانم

مامانم رفت برای نماز جماعت ظهر و من کنار بچه ها زیارت می خوندم ، بچه ها هم خسته شده بودن ، زیارتنامه که به نیمه نرسیده بود ارشیا گفت عزیز جون کجاست؟ من از همه جا بی خبر برای اینکه بهانه نگیره گفتم رفته جیش کنه.

اینو گفتم بلا گفتم ، ارشیا گفت جیش دارم 

منم تو زیرزمین حرم گفتم نریزه ، بدو بدو وسایل بچه ها را جمع کردم تو کیفشون و ارشیا بغل کردم و به بچه ها می گفتم بدوید ، سریع کفشها را پوشوندم و رفتیم به نیمه های صحن رسیدیم به یکی از ماشینها گفتم سرویسها کجاست ؟ گفت سوار شین و گاز را گرفت و ما را رسوند جلوی سرویس بهداشتی که دو تا صحن اونطرفتر حالا بازم کمی راه و دو طبقه هم پایین دیدیم ارشیا همچین عجله ای هم نداشته

دوباره که رفتیم تو صحن بازم ارشیا گفت جیش دارم گفتم الآن رفتیم گریش گرفت . دیگه مطمئن بودم اورژانسی نیست پیاده رفتیم و دیدم بله الکی گفته ولی سعیش را کرد .

بعدش سریع رفتم خودم را به مامان برسونم که کیف و کفشش پیشم بود.

باز خواستم زیارت نامه بخونم به نصفه نرسیدم که دیدم ارشیا داره می خوابه باز بلند شدم آمدم بیرون.

اینم از زیارت من که برای بچه های خودم هم دعا نکردم.

هر کی تونست بره زیارت التماس دعا

اینجا جلوی هم وامیستادن که اون یکی تو عکس نیفته ، ارشیا هم از خستگی قهر کرده بود و همکاری نمی کرد

داشتیم از حرم میامدیم بیرون مامان گفت عکس بگیریم اما ارشیا خسته بود عکس هم دوست نداشت بگیره

بهشون گفتم کبوترها را نگاه کنین بچه ها هم با چشماشون دنبال می گشتن چیزی هم نیافتن

خوب بود ولی سخت بود