اجتماعی شدن بچه ها

پنجشنبه عید اول مادر پدرشوهرم را توی خونه عموی همسرم گرفتن. ما هم دست جمعی رفتیم. البته بابا سعید یکمی مردد بود اما مامانشون گفتن بیاین ما هستیم.

آخر وقت رفتیم خیلی شلوغ نبود ولی بازم بچه ها غریبیشون کرد . خیلی با من می چسبیدن و آروم و ساکت نشستن. 

همه به به و چه چه می کردن که چه مودب چه آروم چه آقا تا کم کم یختون باز شد. اونم با روبوسی خدا حافظی کردن با همون افرادی که ازتون تعریف می کردن اما لااقل آبروی ما را جلوی همونها حفظ کردین. ما هم هی می خواستیم پاشیم بیایم بیرون که شما بیشتر شیطنت نکنین که دیگران اجازه نمی دادن.

وقتی که مهمونها داشتن می رفتن و زنعموی بزرگ بابا که باباتون را هم خیلی دوست دارن ، داشتن خداحافظی می کرد که بابا گفتن براشون بوس بفرستین و بابای کنین ، زنعمو هم ذوق کردن اومدن ببوسنتون لباتون را غنچه کردین و از لب بوسیدین و ذوق فراتر شد و هر کی هم که رفته بود برگشت تا اینجوری ببوستون . همه هم از بوسهای ارشیا خوششون آمد و تعریف می کردن . 

این گذشت و خواستیم خداحافظی کنیم بابا به ارشیا گفت برو از بابایی خداحافظی و کن بوس کن بریم. ارشیا هم از بابایی شروع کرد و همه خونه را دور زد و همه را بوسید و از همه خداحافظی کرد . از غریبه و آشنا ، زن و مرد . من هم چنان ذوق کرده بودم که اگه با بقیه رودروایستی نداشتم همونجا می چلوندمت.

بچه هام دیگه دارن بزرگ می شن.

ارشیا با فربد که نوه صاحب خونه بود هم سعی کرد ارتباط برقرار کنه اما نتونست . فربد یه 9 ماهی کوچیکتره اما به خاطر تک بودنش درشت تره و قد هیکلش خیلی با بچه های من فرقی نداره. اما باز هم ارشیا متوجه کوچیک بودنش بود و با ملایمت باهاش برخورد می کرد.