ارسلانم

تو گل مامانی عشق مامان عسل مامانی . الهی من فدات شم که همه عاشقت می شن.

عاشق خنده های شیرینت و صبوریت. از شیطنتات فقط من خبر دارم اما 

از صبوریت همین بس که دوتا نیش و سه تا کرسی همزمان درمیاری و لثت سوراخ سوراخ شده اما اصلا ناراحتی نمی کنی.

پسر با سیاستی هم هستی . برخلاف مامانت.

وقتی که می زنی گاز می گیری یا مو میکشی هنوز اخم نکردیم می بینیم که می بوسیمون و می خندی . دیگه خندمون می گیره دلمون نمیاد تنبیهت کنیم.

و البته خیلی هم روی من حساسی و وابسته . یادم هست که یه بار دراز کشیده بودم مچ دستم روی دست بابا که دراز کشیده بود افتاده بود و اصلا حواسم نبود . آمدی و دستم را برداشتی و بغل کردی منم که شیطنتم گل کرده بود مچ دست دیگم را گذاشتم کف دست بابا که اون دستم را هم برداشتی بغل کردی و خنده عاقل اندر سفیه تحویلم می دادی.

حتی اگه بابا با شوخی هم یکی بزنه پشتم تو گریه می کنی و میای بغلم.

آخ که فدات بشم حامی مامان هستی.

با جمله بالا ناخداگاه یاد بی بی فاطمه زهرا (س) افتادم الهی فدای دل امام حسن(ع) بشم که شاهد بودن دشمنای اهل بیت (ع) بیرون از خونه به مادرشون تعرض کردن و بی احترامی کردن و دست بی غیرتیشون را بلند کردن. چی گذشت به دل اون بزرگوار وقتی با مادرشون این رفتار شد که تا وقتی بزرگ هم شده بودن اون صحنه دلشون را به رنج میاورد.